สายสตรีท: มานุษยวิทยาข้างถนนในมะนิลา ของ บุญเลิศ วิเศษปรีชา คือความพยายามจะเข้าใจมนุษย์ ผู้เขียนจึงลงสนามไปศึกษาคนไร้บ้านที่กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ ด้วยการเป็นคนไร้บ้าน

นี่คืองานเขียนที่วางตัวเองอยู่บนพรมแดนคำจำกัดความประเภทงานเขียน กล่าวคือมีทั้งความชัดและลึกจากประสบการณ์ตรง ขณะเดียวกันก็บรรจงถ่ายทอดความสัมพันธ์อันซับซ้อนของมนุษย์อย่างเป็นศิลปะ พาเราไปสำรวจเรียนรู้นิยามของคำว่า ‘บ้าน’ ‘ชีวิต’ และ ‘ความสุข’ ด้วยสายตาที่แตกต่างไปจากเดิม

โอชากาเล ของ กฤช เหลือลมัย เป็นงานเขียนแนว food sociology มองประวัติศาสตร์ เศรษฐกิจ สภาพสังคม วิถีชีวิตของผู้คนผ่าน 'อาหาร'

อาจกล่าวได้ว่า นี่คืองานเขียนเกี่ยวกับอาหารที่ กฤช เหลือลมัย ใช้พลังในการประกอบสร้าง มุ่งมั่น ละเมียดละไม เป็นอย่างสูง เพื่อผลักดันให้เห็นว่า อาหารคือศิลปศาสตร์ คือประวัติศาสตร์ คือสังคมวิทยา คือมานุษยวิทยา และเป็นไทยศึกษาแขนงหนึ่งอย่างแน่นอน