ออกไปนั่งชิลที่คาเฟ่ลูส เพื่อพบเรื่องราวของคนรอบตัว

ออกไปนั่งชิลที่คาเฟ่ลูส เพื่อพบเรื่องราวของคนรอบตัว

สาวโสดอยู่คนเดียว ไปทำงาน กลับบ้าน นอน ตื่น ไปทำงาน กลับบ้าน วันหยุดชอบอยู่บ้านนอนเอกเขนกบนโซฟามากกว่าออกไปเที่ยวเจอผู้คนให้วุ่นวาย หลายคนมีชีวิตแบบนี้ และรู้สึกสบายใจที่จะทำมัน ทำงานมา 5 วัน ก็เหนื่อยพอแล้ว อย่าให้มีเรื่องต้องวุ่นวายในวันหยุดนี้เลย สาาาา…ธุ

ชีวิตของ นาระ เอโกะ ตัวเอกในเรื่องก็เป็นประมาณที่บรรยายไปเมื่อครู่แหละค่ะ และอาจเพราะฉันไม่ค่อยชอบออกไปไหนในวันหยุดคล้ายกับตัวเอกของเรื่อง หนังสือเล่มนี้เลยมาอยู่ในมือ ไหนๆ ก็ไหนๆ อ่านเสียหน่อยแล้วกัน

‘คาเฟ่ลูส’ คือสถานที่หลักของนิยายเรื่องนี้ เรื่องราวต่างๆ เกิดขึ้น พันผูก เชื่อมโยงกัน โดยมีคาเฟ่แห่งนี้เป็นศูนย์กลาง

สำหรับฉันร้านคาเฟ่ลูสมีคอนเซ็ปต์ร้านที่เก๋มาก อาหาร ขนม และเครื่องดื่ม ที่ขายในร้านเป็นเมนูที่มาจากหลากหลายเมืองทั่วโลก เพียงแค่ได้ชิมขนมที่ร้านก็เหมือนเราเข้าใกล้เมืองต่างๆ รอบโลกมากขึ้นนิดหนึ่งแล้ว แม้จะทดแทนการเดินทางไปสถานที่นั้นด้วยตัวเองไม่ได้ แต่การได้ลิ้มรสของใหม่ก็ช่วยสร้างความตื่นเต้นเล็กๆ ในใจได้ไม่ยาก ไม่แน่ว่าอาจมีใครสักคนเริ่มออกเดินทางเพราะได้ชิมขนมเหล่านี้ก็ได้ 

คาเฟ่ลูสเป็นร้านเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยความตั้งใจของ คูซุอิ มาโดกะ เจ้าของร้าน หญิงสาวรักอิสระ ทุกๆ ต้นเดือน เธอจะออกเดินทางไปต่างประเทศบ้าง ต่างจังหวัดบ้าง เพื่อหาแรงบันดาลใจ และเมนูใหม่ๆ มาเสิร์ฟที่ร้าน

แหม…ถ้ามีร้านแบบนี้มาเปิดแถวบ้าน เน้นว่าต้องแถวบ้านนะ ฉันคงหาโอกาสแวะไปเสียหน่อย

แต่ช้าก่อน นี่ไม่ใช่นิยายว่าด้วยเรื่องการโคจรมาพบกันของสาวโสดหมกตัวอยู่บ้าน กับสาวอีกคนที่รักอิสระชอบออกเดินทาง แล้วมาเล่าโน่นเล่านี่ให้ฟังผ่านเมนูอาหาร พร้อมตะโกนบอกคนที่ชอบอยู่บ้านว่า “แกออกไปเที่ยวบ้างเถอะ!!!” จุดที่ชอบคือตัวเรื่องไม่ได้บอกว่าการใช้ชีวิตแบบไหนดีกว่ากัน และคนที่แตกต่างกันก็อาจเข้ากันได้ดี มีมิตรภาพที่น่ารักให้แก่กันได้

นิยายเรื่องนี้เล่าเรื่องราวของคนที่โคจรเข้ามาในชีวิตประจำวันของเอโกะและมาโดกะ โดยแบ่งเป็นตอนสั้นๆ ตั้งชื่อตอนตามเมนูหลักในแต่ละตอน เรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้ผิดแปลกพิสดารอะไร มันเป็นเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำวัน คิดว่าหลายคนคงเคยเจอคนที่มีนิสัยแบบตัวละครหรือเหตุการณ์ในเรื่องอยู่บ้าง เพราะเรื่องที่หยิบมานั้นไม่ได้ไกลตัว เช่น เรื่องเพื่อนร่วมงาน การต้องไปดีลกับลูกค้า ความสัมพันธ์ที่ชวนน่าสงสัยของเจ้านายลูกน้อง หญิงที่พูดจากดข่มคนอื่นอย่างไร้มารยาท และเด็กสาวหนีออกจากบ้านมานั่งคนเดียวในร้านขนม เหตุการณ์ดังที่กล่าวมาไม่ต่างจากเหตุการณ์ธรรมดาที่เกิดขึ้นบนโลกทุกวันซ้ำๆ แต่โดยรายละเอียดและวิธีการเล่าของ ฟูมิเอะ คนโด (ผู้เขียน) ก็ชวนให้ติดตามอ่านหน้าแล้วหน้าเล่า 

อ่านแล้วเหมือนได้นั่งอยู่ในร้านคาเฟ่ลูสร่วมกับตัวละคร คอยฟังว่าวันนี้เพื่อนไปเจออะไรมาบ้าง เหมือนแก๊งเพื่อนสาวที่เจอกันที่ไรก็เอาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟัง บางครั้งไม่มีอะไรจะเล่าก็สังเกตคนอื่นๆ ที่อยู่ในร้านว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ใครมาที่นี่บ่อยเหมือนเราไหมนะ คนนี้พอจะคุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่นี่นา อะไรทำนองนั้น

ถ้าเปรียบ คาเฟ่ลูส เมนูที่รักจากการเดินทาง เป็นเมนูอาหารหนึ่งอย่าง ต้องบอกว่านี่เป็นอาหารที่ไม่ได้มีรสชาติหรือหน้าตาหวือหวา ชวนสะดุดตา หรือรู้สึกพิเศษที่ได้ลิ้มลอง เป็นรสชาติที่กินได้เรื่อยๆ กินเยอะๆ แล้วไม่เลี่ยน กินแล้วก็อยากกินอีก ในวันที่คิดเมนูอาหารไม่ออก ได้กินเท่านี้ก็อิ่มอร่อยไปอีกมื้อ คงเหมือนกับชีวิตที่มีกิจวัตรเดิมๆ ซ้ำๆ หลายคนมองว่าธรรมด๊า ธรรมดา ชีวิตฉันน่าเบื่อจัง อยากให้ลองมองในรายละเอียดแต่ละวัน อาจมีความเพลิดเพลินซุกซ่อนอยู่บ้างบางขณะก็ได้

 

คาเฟ่ลูส เมนูที่รักจากการเดินทาง
ฟูมิเอะ คนโด เขียน
กนกวรรณ เกตุชัยมาศ แปล
สำนักพิมพ์ ซันเดย์ อาฟเตอร์นูน
author

Random books